Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren er veel mensen die het niet eens waren met wat er in Nederland gebeurde. Ze dachten: dit mag toch zomaar niet, hier ben ik het niet mee eens! Voor veel mensen bleef het hierbij, er was maar een heel kleine groep Nederlanders die zich actief gingen verzetten. Soms deden ze dat alleen, maar vaker in kleine groepjes, zoekend naar manieren om de bezetter dwars te zitten.
Verzetsmensen:
* maakten illegale kranten en pamfletten *Klik*
* vervalsten documenten
* hielpen neergestorte geallieerde piloten *Klik*
* pleegden gewapend overvallen
* Luisterden naar Radio Oranje *Klik*
*Vervalsen van Persoonsbewijzen etc. *Overval Distributiekantoor
Waarom iemand er voor koos om zich te gaan verzetten was erg persoonlijk, iedereen had zijn of haar eigen verhaal. Soms speelde geloof een rol of politieke overtuiging. Voor anderen was het een zaak van menslievendheid, medelijden met slachtoffers. Er waren ook verzetsmensen die aangetrokken werden door het avontuur en de spanning. Wat verzetsmensen allemaal gemeen hadden was dat ze de stap hebben willen zetten om verzet te gaan plegen ongeacht het gevaar. Want in verzet komen betekende tijdens de oorlogsjaren dat je leven en dat van de mensen om je heen niet meer zeker was. Talloze verzetsmensen zijn doodgeschoten of omgekomen in een van de vele kampen. Voor de bezetter was verzet onwettig, illegaal, en de straffen waren zwaar. Van de 10.000 verzetsmensen die in handen vielen van de bezetter hebben er ongeveer 6.000 de oorlog niet overleefd.
